فضل بی انتهای خداوند

نویسنده این داستان یکی از روحانیون و دوست بابا بوده و به من داد تا در وبلاگم قرار بدهم :

یک روز حضرت موسی ع در کوه طور در مناجات خود عرض کرد یا اله العالمین(ای خدای جهانیان) جواب آمد لبیک (یعنی ندای تو را پذیرفتم ) سپس عرض کرد یا اله المطیعین (ای خدای اطاعت کنندگان) جواب آمد لبیک سپس عرض کرد یا اله العاصین (ای خدای گنهکاران)این دفعه سه بار شنید لبیک لبیک لبیک    حضرت موسی ع عرض کرد خداوندا حکمتش چیست که تو را با بهترین اسامی صدا زدم یک بار جواب دادی اما تا گفتم ای خدای گنهکاران سه بار جواب دادی . خطاب شد ای موسی عارفان  به معرفت خود و نیکوکاران به کار نیک خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند ولی گنهکاران جز به فضل من پناهی ندارند اگر من انها را هم از درگاه خود ناامید گردانم به درگاه چه کسی پناهنده شوند

منبع :قصص التوابین ص۱۹۸